Karadjordjev park u Beogradu na Vračaru - Slike, spomenik, istorijat

Istorijat

Nedaleko od Trga Dimitrija Tucovića prostire se lepo uređen Karađorđev park. Na tom mestu bio je 1806. godine jedan od logora ustaničke vojske koja je pod vođstvom Karađorđa kretala u borbu za oslobođenje Beograda. Kada je grad oslobođen, izginuli srpski junaci preneseni su u logor, gde su i sahranjeni. Njihove porodice grobove su oboležile nadgrobnim kamenjem.

Prvi spomenik u Beogradu

Godine 1848. na tom mestu podignut je skroman spomenik – inače, prvi javni spomenik u Beogradu – s natpisom: „U slavu i čest Srb-junacima za otečestvo hrabro izginuvšim 1806. godine…”

Godine 1889. spomenik je obnovljen, a 1903. i 1904. je park proširen.

Posle prvog svetskog rata u parku je 1923. godine otkriven spomenik koji su „trećepozivci Sedmog pešadijskog puka narodne vojske” podigli „svojim hrabro izginulim drugovima Varovnica – Beograd 1914—1915”. Lik vojnika — trećepozivca isklesao je u kamenu vajar Stamenko Đurđević.

U blizini spomenika je pred rat iskopano obično sklonište pod zemljom, u kojem je za vreme bombardovanja Beograda 6. aprila 1941. našlo smrt 250 građana.

U parku se nalazi i bista velikog francuskog pesnika i političara Alfonsa d’ Lamartina (1790—1869.), koji je 1833. godine prolazio kroz Srbiju i Beograd. U svojoj knjizi „Put na Istok” napisao je s puno simpatija i topline poglavlje „Beleške o Srbiji”. Bistu je izradio vajar Lojze Dolinar.

U parku je postavljena i spomen-ploča posvećena internacionalnim brigadama u Španiji. Spomen-ploču je 1956. godine postavio Savez boraca NOR-a.

U blizini parka, na prvoj raskrsnici prema Auto-komandi, nalazi se mali skver s bistom komandanta savezničke vojske na Solunskom frontu i počasnog vojvode srpske vojske Franšea d’ Eperea. Bistu, koja je otkrivena 1937. godine, radio je vajar Risto Stijović.