Geografski položaj
Valjevska Kamenica leži u sredini valjevske Podgorine, na kosi koja deli vode Jadra i Obnice, na 343 m. nadmorske visine. Ime je dobila po rečici Kamenici koji kroz n.u protiče.
Broj stanovnika
Prema poslednjem popisu u selu Valjevska Kamenica živelo je 1005 stanovnika.
Istorijat
Kamenica se pominje u spisku sela valjevske eparhije iz 1735. godine kao selo sa 23 doma.Po haračkim defterima iz 1818. godine u njoj je bilo 44
kuće sa 56 poreskih i 149 haračkih lica. U ratovima između Austrije i
Turske u XVII i XVIII veku Kamenica je kao i čitav valjevski kraj prelazila iz jednih ruku u druge. Tri puta su austrijske vojske ulazile i povlačile se iz ovih krajeva što je izazvalo velika pustošenja.
U ovim ratovima srpsko stanovništvo pomagalo je austrijsku vojsku, nadajući se da će je ona kao hrišćanska sila osloboditi turske vlasti. I u prvom srpskom ustanku stanovništvo Kamenice i okoline, ogorčeno dahijskim nasiljima i sečom Alekse Nenadovića i Ilije Birčanina, ustalo je na Turke. Kad je počeo drugi ustanak, među prvima koji su se pridružili Milošu Obrenoviću bili su stanovnici ovih krajeva. I u prvom svetskom ratu narod Kamenice i okoline dao je snažan otpor neprijatelju i podneo je velike žrtve.
Za vreme narodnooslobodilačkog rata područje Kamenice bilo je poprište bcrbi protiv okupatora. Već krajem jula 1941. godine odred valjevskih partizana u smelom napadu oslobodio je Kamenicu. Tada je u njoj formiran narodnooslobodilački odbor i stvorena nova narodna vlast.
Posle oslobođenja privreda Kamenice i okoline počela je da se brže razvija.
Kulturno-istorijski spomenici
Od istorijskih spomenika najpoznatija je stara crkva koju je iznova podigao i obnovio na temelju starije crkve knez Jovan Bobovac 1818. godine. On je u njenoj porti 1832. g. i sahranjen.
