Da li je (napokon) otkriven telesni preduslov Ajnštajnove genijalnosti?
Konačno je raskrinkana tajna čoveka čije je ime narod poistovetio sa esencijom čistog genija. Da li sledeće naučno objašnjenje ’’pije vodu’’ ili je ovaj nedavno otkriven telesni preduslov Ajnštajnove genijalnosti rezultat sasvim izlišanog poduhvta?
Naime, naučnici smatraju da je naučnikova genijalnost rezultat dobre povezanosti leve i desne moždane hemisfere.
Istraživanje je rađeno metodom upoređivanja visoko kvalitetnih fotografija unutrašnjosti mozga A. Ajnštajna sa dva kontrolna primerka. Merena je gustina područja gde se povezuju nervi dve hemisfere.
Glavni idejni tvorac istraživanja, Vejvej Men, sa Univerziteta u Kini, koristio se novom tehnologijom kako bi detaljno prikazao velike snopove vlakana koje su povezivale dve moždane hemisfere slavnog naučnika.
Radi se o tehnici merenja područja u kojima nervi prmošćavaju hemisfere, te kolika je njihova gustina.
Poenta je više nego laka. Poznato je da svaka regija mozga kontroliše određenu telesnu funkciju. Na osnovu toga, prožetost nervima u datoj regiji daje uvid u to koliko je ta regija u nekoj osobi razvijena. Velika gustina nerava koja povezuje dve regije, na ovakav jedinstven način, odredila je Ajnštajna kao genija, tvrde naučnici.
Prva kontrolna grupa sa kojom su poređenja vršena, bili su uzorci uzeti od 15 starijih muškaraca. U drugoj grupi bili su uzorci 52 muškarca životne dobi u kojoj je bio Ajnštajn 1905. godine (naučnik je rođen 1879-e godine; preminuo je 1955-e godine).
Utvrđeno je da je naučnik imao znatno intenzivnije veze (magistrale) između određenih delova njegovih moždanih regija u poređenju sa uzorcima obe kontrolne grupe.
Smatra se da leva i desna hemisfera u svojoj razvijenosti variraju od osobe do osobe. Smatra se da je razvijenija ona strana mozga koja je suprotna našoj dominantnoj ruci. Takođe se smatra da su osobe kod kojih je razvijenija desna hemisfera kreativci, individualisti i emotivci, a osobe sa razvijenijom levom hemisferom sklone su logičkom rasuđivanju, analiziranju i teoretisanju.
Postoje razni testovi za utvrđivanje dominantne strane mozga (za one koji se još dvoume ili ne poznaju sebe).
Da prisetim, A. Ajnštajn je poznat po ekvivalenciji mase i energije ( E=mc2 ). Pisac ovih redova ne simpatiše ovu naučnikovu teoriju, iako gaji veliko poštovanje prema individuama koje su podredile zahteve svoga smrtnoga bića zarad spoznaje inertnome ljudskome umu) teško dokučivih naučnih dobara. Proizašlo iz ovoga jeste sledeće pitanje: zarad svrhe kakvog I čijeg dobra je seciran na stotine delova nečiji mozak? Drugačije : da li nam ovaj naučni poduhvat omogućava da postanemo iole pametniji – ili se svako ponaosob treba potruditi da uvrsti u viši rang svoje saznajno biće sa potencijalima koje ono nosi?
Uostalom, prisetite se Albertove dobro znane misli koja keže da genija čini u 1% talenat , a u 99% težak rad.
Bilo kako bilo, naučnik je kao merodavni preduslov veličine ličnosti isticao upravo čovekov karakter. Ostaje samo da se usaglasimo oko toga da li je karakter preduslov genijalnosti ili je stvar obrnuta.
