Marko Kraljević
Istorijska biografija Marka Kraljevića
Rodjenje, krunisanje, ženidba, Marička bitka i smrt Marka Kraljevića. Saznajte nešto o biografiji Marka Kraljevića u nastavku…
Marko Mrnjavčević, (rodjen oko 1335,poginuo 1395 u bitci na Rovinama), sin Vukašina i Alene.
Stefan Uroš V 1365 god, kruniše Vukašina za kralja i za svog savladara jer je bio dobar političar i postepeno je preuzeo vodećeu ulogu u carstvu. Krajem 1370 ili početkom 1371 Vukašin kruniše sina Marka za „mladog kralja“. Pošto Uroš nije imao dece, Marko je došao u poziciju da ga može naslediti i početi novu dinastiju. To bi prestavljalo kraj dvestogodišnje vladavine Nemanjića, sto nije odgovaralo vlastelinskim porodicama i koji su poželeli samostalnost.
Ženidba Marka Kraljevića. Marko se trebao oženiti kćerkom Juraja II Šubića koja je bila poslata na dvor kod bosanskog bana Tvrtka I. Svadba je bila na pomolu. Medjutim, aprila 1370 rimski Papa Urban V šalje pismo Tvrtku u kom izričito zabranjuje da uda katoličku plemkinju za „sina njegovog veličanstva kralja Srbije, šizmatika.“ Osim Tvrtku papa Urban je pisao i ugarskom kralju Lajošu koji je bio nadredjen Tvrtku tako da do svadbe nikada nije došlo. Marko ženi Jelenu kćerku Radoslava Hlapena, srpskog vladara južne Makedonije.
Marička bitka. U Maričkoj bici 26. septembra 1371 gine Uroš i njegov brat Vukašin, tako da Marko nasledjuje presto kao kralj i savladar kralja Uroša. Nedugo,umire i Uroš i time se gasi loza Nemanjića. Srpske vlastelinske porodice nisu priznavale Marka kao svog kralja te su prigrabili znatne teritorije koje je Marko nasledio od svog oca. Marku je ostao mali deo oko Prilepa gde je vladao kao kao jedan od oblasnih gospodara vrlo male terotorije koja se prostirala od Šar-planine i Skoplja na severu,Vardara i Crne reke na istoku i Ohrida na Zapadu.
Njegova majka se zamonašila nakon Vukašinove smrti i uzela monaško ime Jelisaveta. Nije jasno kada je Marko tačno postao turski vazal,ali je sigurno da nije odmah posle Maričke bitke.
Smrt Marka Kraljevića. 1395 Turci napadaju Vlašku. Na Turskoj strani nalazila su se i tri srpska plemića: Kralj Marko, Konstantin Dragaš i Despot Stefan Lazarević. Bitku na Rovinama dobili su Vlasi. Kralj Marko i Konstantin Dragaš su poginuli u njoj. Konstantin Filozof je napisao „Žitije Despota Stefana Lazarevića“ u kojim stoji zabeleženo kako je Marko uoči bitke rekao Dragašu: „Ja kažem i molim Gospoda da bude hrišćanima pomoćnik ,a ja neka budem prvi medju mrtvima u ovom ratu.“
Želja mu se ostvarila i on je bio medju prvima koji su poginuli.
